Idziemy po WIBOR
Walczymy z nieuczciwymi praktykami banków.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 31 października 2023 r. w sprawie przeciwko Bankowi Ochrony Środowiska S.A. w Warszawie, prowadzonej pod sygn. akt VI ACa 1480/22 utrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie unieważniający umowę kredytu zawartą z bankiem przez naszego Klienta oraz zasądzający na jego rzecz kwotę 128 704,85 PLN.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 października 2023 r. w sprawie przeciwko mBank S.A. z siedzibą w Warszawie prowadzonej pod sygn. akt I ACa 626/23 zmienił zaskarżony przez Pozwanego wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie w ten sposób, że oddalił powództwo o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie oraz oddalił apelację w pozostałej części, potwierdzając, że umowa kredytu hipotecznego łącząca naszego Klienta z bankiem jest nieważna.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 października 2023 r. w sprawie naszych Klientów przeciwko mBank S.A. prowadzonej pod sygn. akt VI ACa 1957/22 utrzymał w mocy wyrok sądu I instancji, w którym sąd unieważnił umowę kredytu zawartą przez naszych Klientów z bankiem.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 października 2023 r. w sprawie przeciwko PKO BP S.A. o sygn. akt I ACa 106/23, utrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie unieważniający umowę kredytu zawartą z bankiem przez naszych Klientów.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 21 września 2023 r. w sprawie przeciwko mBank S.A. prowadzonej pod sygn. akt I ACa 1206/22 zmienił zaskarżony wyrok sądu I instancji ustalając nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy o kredyt hipoteczny zawartej pomiędzy naszymi Klientami a poprzednikiem prawnym mBank S.A.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 września 2023 r. w sprawie przeciwko Raiffeisen Bank International AG prowadzonej pod sygn. akt VI ACa 1692/22 zmienił zaskarżony przez Powodów wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie i ustalił, że umowa kredytu hipotecznego łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2023 r. w sprawie naszej Klientki przeciwko Bankowi Polska Kasa Opieki S.A., prowadzonej pod sygn. akt VI ACa 463/22 oddalił powództwo co do odsetek ustawowych za opóźnienie do dnia, w którym Powódka złożyła przed Sądem oświadczenie o wyrażeniu zgody na ustalenie nieważności umowy kredytu oraz podwyższył zasądzoną w PLN na rzecz Powódki kwotę o 5 065,53 zł tj. do łącznej kwoty 119 986,35 zł żądanej pozwem oraz utrzymał w mocy wyrok sądu I instancji w części zasądzającej na rzecz Powódki kwotę 17 567,70 CHF.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 sierpnia 2023 r. w sprawie naszych Klientów przeciwko mBank S.A. prowadzonej pod sygn. akt VI ACa 1154/22 oddalił apelację Banku od wyroku sądu I instancji ustalającego nieważność umowy kredytu zawartej przez naszych Klientów z bankiem i zasądzającego na rzecz Klientów łącznie kwotę 310 900,41 PLN.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2023 r. w sprawie przeciwko Bankowi Ochrony Środowiska S.A. w Warszawie, prowadzonej pod sygn. akt VI ACa 849/22, zmienił wyrok sądu I instancji w punkcie zasądzając odsetki od 21 kwietnia 2022 roku, tj. od dnia publikacji wyroku w I instancji, jednak oddalił apelacje pozwanego w dalszej części, tj. co do zasądzenia 93 001,87 PLN i 17 534,06 CHF na rzecz naszych Klientów.

Opis sprawy:

W dniu 24 kwietnia 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI ACa 113/23 oddalił apelację mBank S.A. i tym samym utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (sygn. akt III C 1438/20) unieważniający umowę kredytu zawartego przez naszych Klientów z bankiem.

Opis sprawy:

Sąd Okręgowy w Płocku wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2023 r. w sprawie przeciwko Powszechnej Kasie Oszczędności Bankowi Polskiemu S.A. z siedzibą w Warszawie, prowadzonej pod sygn. akt IV Ca 1050/22 utrzymał w mocy wyrok sądu pierwszej instancji zasądzający na rzecz Klientów kwotę 71 493,77 PLN (sygn. akt I C 27/22) oddalając w całości apelację banku.

Opis sprawy:

W dniu 14 kwietnia 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI ACa 272/22 zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2022 r., wydany w sprawie o sygn. akt XXV C 164/21. Zmienił okres za jaki naszym Klientom należą się ustawowe odsetki za opóźnienie, w pozostałej jednak części apelacja została oddalona, tak więc prawomocne stało się orzeczenie ustalające nieważność umowy kredytu zawartej przez naszych Klientów z Millennium Bank S.A.

Opis sprawy:

W dniu 31 stycznia 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie o sygn. akt I ACa 205/22 oddalił apelację mBank S.A. i tym samym utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (sygn. akt XXVIII C 2640/21) unieważniający umowę kredytu naszych Klientów oraz zasądzający na ich rzecz kwotę 290 758,37 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 14 maja 2021 r., tj. od dnia doręczenia odpisu pozwu pozwanemu.

Opis sprawy:

W dniu 17 stycznia 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie o sygn. akt V ACa 577/22 oddalił apelację mBank S.A. Tym samym w mocy został utrzymany wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt II C 343/20, w którym zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 266 864,65 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 10 grudnia 2019 r., tj. od dnia złożenia reklamacji do dnia zapłaty.

Opis sprawy:

W dniu 29 grudnia 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił nieważność umowy zawartej przez naszego Klienta z Raiffeisen Bank International AG oraz zasądził na rzecz naszego Klienta kwotę 530 114,09 PLN oraz 218 155, 05 EUR wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od upływu terminu zakreślonego w wezwaniu do zapłaty.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 grudnia 2022 r. w sprawie przeciwko Santander Bank Polska S.A., oddalił apelację banku i tym samym utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (sygn. akt II C 203/22) unieważniając umowę o kredyt hipoteczny, zawartą przez naszych Klientów z Kredyt Bank S.A.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił apelację banku i tym samym utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim (sygn. akt I C 681/21) ustalający nieważność umowy o kredyt hipoteczny zawarty z Santander Bank Polska S.A. z naszymi klientami.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalił apelację banku i tym samym utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego (sygn. akt III C 572/22) ustalający nieważność umowy o kredyt hipoteczny zawarty przez naszych Klientów z mBank S.A.

Opis sprawy:

Sąd w składzie SSA Ewa Kaniok w całości oddalił apelację banku i tym samym utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (sygn. akt II C 1416/20) ustalający nieważność umowy o kredyt hipoteczny zawartej z poprzednikiem prawnym Pozwanego – Fortis Bank Polska S.A. Sędzia w ustnych motywach rozstrzygnięcia podkreśliła przy tym, iż regulamin będący integralną częścią umowy kredytu zawierał klauzule niedozwolone a także, iż Bank nie dopełnił obowiązku informacyjnego wobec naszej Klientki.

Opis sprawy:

Sąd w składzie SSA Agata Zając oddalił apelację banku i tym samym utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (sygn. akt III C 266/18) ustalający nieważność umowy o kredyt hipoteczny zawarty przez naszych Klientów. Sąd zasądził na rzecz Klientów wszystkie dochodzone świadczenia (329 567,18 PLN), nie uwzględnił zarzutu zatrzymania podniesionego przez bank wskazując przy tym, iż pozostawałoby to sprzeczne z istotą ochrony konsumenta, wynikającą z dyrektywy 93/13 oraz obciążył bank w całości kosztami procesu.

Opis sprawy:

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, III Wydział Cywilny w składzie SSO Błażej Domagała wyrokiem z dnia 14 października 2022 r. w sprawie przeciwko mBank S.A. o sygn. akt III C 565/21 ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 172 521,50 PLN, czyli całość żądanej kwoty, wraz odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia przedstawienia sądowi oświadczenia kredytobiorców o wyrażeniu zgody na ustalenie nieważności umowy kredytu.Nadto, Sąd uznał, iż bank jest w całości obciążony kosztami procesu, gdyż przegrał sprawę w całości.

Opis sprawy:

Sąd Apelacyjny wydał wyrok, utrzymując wyrok Sądu pierwszej instancji w zakresie ustalenia, że umowa kredytu indeksowana do CHF jest nieważna, a także utrzymał rozstrzygnięcie Sądu co do roszczenia o zapłatę kwoty 516 645,92 zł zasądzonej na rzecz naszych klientów. Sąd stwierdził, że apelacja pozwanego była niezasadna w przeważającym zakresie. Niemniej sąd uznał, iż bank skutecznie podniósł zarzut zatrzymania, a z uwagi na fakt, iż powodowie złożyli oświadczenie o skutkach ustalenia nieważności umowy na tej samej rozprawie, na której bank podniósł wspomniany zarzut zatrzymania - odsetki po zgłoszeniu zarzutu, w ocenie sądu, nie mogą być naliczane.Pozew został złożony dnia 8 kwietnia 2021 r., a wyrok Sadu I instancji został wydany 19 listopada 2021 r., przez Sąd Okręgowy w Warszawie w składzie SSO Ewa Leszczyńska (sygn. akt XXVIII C 1489/21).

Opis sprawy:

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie SSO Katarzyna Małysa wydał w dniu 13 października 2022 r. wyrok przeciwko mBank S.A. w sprawie o sygnaturze akt XXVII Ca 1391/20 oddalając apelację banku w całości. Sąd Okręgowy zmienił podstawę faktyczną wyroku Sądu I instancji przesłankowo uznając, że umowa kredytu hipotecznego indeksowana do CHF zawarta przez naszych Klientów z mBank S.A. dnia 26 stycznia 2007 r. jest nieważna. Nadto, Sąd nie uwzględnił podniesionego przez bank zarzutu zatrzymania. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd stwierdził, że apelacja banku jest bezzasadna, a skutkiem eliminacji postanowień abuzywnych wobec zgodnych oświadczeń stron o wyrażeniu zgody na unieważnienie umowy i wyrażeniu wyraźnej woli niezwiązania umową jest jej upadek i unieważnienie w całości.

Opis sprawy:

W ustnych motywach Sąd II instancji potwierdził, że po wyłączeniu z umowy niedozwolonych klauzul waloryzacyjnych, nie może ona dalej obowiązywać. Jednocześnie w całości zgodził się on z konkluzją Sądu I instancji, który wskazał, że w sprawie doszło do naruszenia zasady swobody umów przez zastrzeżenie przez przedsiębiorcę dla siebie uprawnienia do jednostronnego określenia wysokości świadczenia w trakcie wykonywania umowy, ale też do naruszenia zasad współżycia społecznego poprzez nierównomierne rozłożenie ryzyka stron poprzez zastosowanie dwóch różnych tabel (kupna i sprzedaży) waluty. Ponadto doszło do naruszenia obowiązków informacyjnych, co także prowadziło do sprzeczności umowy z zasadami współżycia społecznego. Pozew został wniesiony w lutym 2020 r., zaś wyrok Sądu I instancji wydany został w dniu 28 maja 2021 r. przez Sąd Okręgowy w Warszawie w składzie SSO Sylwia Urbańska, sygn. akt II C 382/20.

Opis sprawy:

Sąd w składzie SSA Paulina Asłanowicz wydał wyrok przeciwko Bankowi Millennium S.A. w sprawie o sygn. akt V ACa 776/21, utrzymując wyrok Sądu I instancji w zakresie ustalenia, że umowa o Millekredyt Dom z 2006 r. indeksowana do CHF jest nieważna! Sąd zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 113 510,88 PLN i obciążył Bank w całości kosztami procesu. Pozew został wniesiony w maju 2020 r., zaś wyrok Sądu I instancji wydany został dnia 25 sierpnia 2021 r. przez Sąd Okręgowy w Warszawie w składzie SSO Sylwia Urbańska, sygn. akt II C 1172/20.

Opis sprawy:

Sąd Okręgowy w Warszawie, IV Wydział Cywilny w składzie SSO Anna Tyrluk-Krajewska wyrokiem z dnia 17 października 2022 r. wydanym na posiedzeniu niejawnym w sprawie o ustalenie i zapłatę przeciwko Bankowi Polskiej Kasie Opieki S.A., o sygn. akt IV C 1411/20, ustalił, że umowa łącząca strony jest nieważna, a także zasądził kwoty:• Na rzecz Klientki 189 103,02 PLN wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi: - od kwoty 166 868,81 PLN od dnia następującego po dniu doręczenia pozwu - od kwoty 22 234,21 PLN od dnia następującego po dniu doręczenia modyfikacji powództwaPowyższe kwoty wraz z odsetkami zostały przyznane analogicznie naszemu Klientowi.

Opis sprawy:

Nieważność umowy o dewizowy kredyt mieszkaniowy/inwestorski zawartej z Bankiem Zachodnim WBK Spółką Akcyjną z siedzibą we Wrocławiu. Sąd obciążył pozwanego w całości obowiązkiem poniesienia kosztów procesu na rzecz powódki. Z uwagi na specyfikę umowy była to dla nas sprawa niezwykle ważna – bank od początku powoływał się na rzekomo czysto walutowy charakter kredytu, wskazując, iż wyłącznie od woli kredytobiorczyni zależała waluta wypłaty kapitału, sama kwota kredytu wskazana została w CHF, a z umowy miała wynikać możliwość nie tylko wypłaty, ale też spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. Jednocześnie już sama nazwa umowy sugerowała, że jest to kredyt udzielony w walucie obcej. Kolejną sporną kwestią była argumentacja banku o zastosowaniu kursu negocjowanego do wypłaty kredytu – w sytuacji gdy do negocjacji faktycznie nigdy nie doszło. Wyrok wydany został po dwóch latach od złożenia pozwu, w tym czasie doszło do wymiany szeregu stanowisk procesowych, w których udało się skutecznie obalić argumentację banku. Z uwagi na wydanie wyroku na posiedzeniu niejawnym nie znamy motywów rozstrzygnięcia, oczekując na uzasadnienie wyroku.

Opis sprawy:

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa jest sprzeczna z art. 69 ust. 1 i 2 Prawa bankowego oraz z art. 353(1) KC. Kursy przeliczeniowe dla transakcji określone w umowie były bowiem ustalane przez bank w sposób jednostronny, a co za tym idzie bank jednostronnie wpływał przy każdorazowej spłacie raty przez Powodów na zobowiązanie stron, co przesądza o abuzywnym charakterze klauzul. Zdaniem Sądu umowa kredytu, po wykluczeniu z niej przeliczeniowych klauzul niedozwolonych, nie może być dalej wykonywana, w następstwie czego musi zostać uznana za nieważną ze skutkiem ex tunc.

Opis sprawy:

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa jest sprzeczna z art. 69 Prawa bankowego. Między stronami nie doszło do konsensu co do kwoty kredytu. Z uwagi na klauzule waloryzacyjne kwota wypłacona przez bank mogła być niewystarczająca na zaspokojenie celu kredytowania. Jednocześnie z uwagi na możliwość jednostronnego ustalania kursów umowa jest sprzeczna z art. 353(1) KC. Umowa upadła również z uwagi na to, że nie może dalej obowiązywać po wyeliminowaniu klauzul niedozwolonych. Sąd podkreślił, że wbrew twierdzeniom banku, kredyt denominowany nie jest kredytem walutowym.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny zawartej przez kredytobiorczynię - konsumentkę. Kredyt nie był nadpłacony.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy kredytu budowlano-hipotecznego denominowanego zawartej przez jednego kredytobiorcę – konsumenta.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy kredytu mieszkaniowego "Własny Kąt" hipoteczny zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. Kredyt nie był nadpłacony.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy kredytu hipotecznego indeksowanego zawartego przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. W momencie wydania wyroku kapitał został spłacony.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy kredytu mieszkaniowego „Millekredyt – Dom” zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. Kredyt nie był nadpłacony.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. Kredyt nie był nadpłacony.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. Kredyt nie był nadpłacony.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. Kredyt nie był nadpłacony. Co ciekawe, pozwany bank podjął próbę podważenia statusu konsumenta Kredytobiorcy z uwagi na to, że posiada wyższe wykształcenie prawnicze oraz zarejestrowaną działalność gospodarczą pod adresem kredytowanej nieruchomości. W sprawie wykazaliśmy, że zarówno wykształcenie, jak również wykonywany zawód, nie mogą mieć wpływu na ocenę konsumenckiego charakteru umowy, zaś nasi klienci wykorzystali swój lokal wyłącznie dla potrzeb mieszkaniowych. Działalność gospodarcza zarejestrowana została wyłącznie dla celów korespondencyjnych, nigdy realnie jednak nie służyła wykonaniu działalności. Sąd w całości przychylił się do naszej argumentacji, uznając, iż klauzule przeliczeniowe zawarte w umowie stanowią klauzule niedozwolone.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. Kredyt nie był nadpłacony. Sąd nie uwzględnił zarzutów zatrzymania i potrącenia. Pozew został wniesiony w październiku 2020 r.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. Sąd nie uwzględnił zarzutów zatrzymania i potrącenia. Sprawa zakończona została w ekspresowym tempie – wyrok zapadł już po przeprowadzeniu jednej rozprawy, po upływie niespełna 8 miesięcy od dnia jej zarejestrowania.

Opis sprawy:

Sąd w pełni podzielił naszą argumentację wskazując, iż umowa pozostaje bezwzględnie nieważna, a to z uwagi na brak określenia głównego świadczenia stron. Dalej Sąd wskazał, że gdyby jednak nawet uznać, że w tym zakresie powstają jakiekolwiek wątpliwości, klauzule waloryzacyjne zawarte w umowie są abuzywne, zaś po ich wyłączeniu umowa nie może dalej obowiązywać, co stanowi alternatywną podstawę uznania umowy kredytu za nieważną. W związku z powyższym Sąd przesłankowo ustalił nieważność umowy o kredyt hipoteczny z 2007 r., zasądzając na rzecz naszych Klientów całość żądania zgodnie z teorią salda. Pozew został wniesiony w styczniu 2020 r.

Opis sprawy:

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa jest nieważna z uwagi na zawarte w niej niedozwolone postanowienia umowne odwołujące się do tabel kursowych ustalanych jednostronnie przez bank, których eliminacja prowadzi do nieważności umowy w całości. Sąd podzielił naszą argumentację, że powstała w ten sposób „luka” nie może zostać uzupełniona, albowiem nie istnieje żaden dyspozytywny przepis, który mógłby zastąpić wyeliminowane w ten sposób postanowienie umowne. Co istotne, Pozwany w toku postępowania powoływał się na treść art. 358 KC, który jego zdaniem mógłby mieć zastosowanie. W ocenie sądu jednak, przepis ten już z literalnego brzmienia nie może mieć zastosowania, albowiem po wyeliminowaniu klauzul przeliczeniowych nie można mówić o skutecznej waloryzacji kredytu. Przepis ten ma zaś zastosowanie tylko do zobowiązań wyrażonych w walucie obcej. Sąd wskazał również, że zawarte w umowie postanowienia odwołujące się do tabel kursowych banku w sposób istotny naruszają równowagę kontraktową stron, a ewentualne odfrankowienie umowy równowagi tej nie przywróci, jedynie może zminimalizować stratę po stronie banku. Sąd wyraził definitywne stanowisko, że umowa nie może zostać utrzymana w mocy, a bank musi ponieść sankcję za stosowanie w umowie niedozwolonych postanowień umownych, konstatując to słowami że: „ręka która bije, nie może skarżyć się, że ją boli”. Pozew został wniesiony w kwietniu 2021 r.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. Kredyt został spłacony w całości. Powodowie, zmierzając do rozliczenia otrzymanego kapitału, wnieśli wyłącznie o zasądzenie poczynionych nadpłat wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu zakreślonego w wezwaniu do zapłaty. Pozew został wniesiony w lutym 2022 r.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła kredytu w całości spłaconego. Powódka, zmierzając do rozliczenia otrzymanego kapitału, wniosła wyłącznie o zasądzenie poczynionych nadpłat wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu zakreślonego w wezwaniu do zapłaty. Sąd wskazał, że istotne postanowienia umowne zawarte we wzorcach umowy były abuzywne i po wyeliminowaniu tych postanowień całość umowy nie mogła się ostać. Sąd podkreślił, że bank nie dopełnił swojego obowiązku informowania o ryzyku walutowym (mimo załącznika 7 do umowy – oświadczenie o ryzyku), zasadach tworzenia tabeli kursowych, co narusza zasadę dobrych obyczajów i interes Powódki jako konsumenta. Pozew został wniesiony w październiku 2020 r.

Opis sprawy:

W ustnych motywach wyroku Sąd Okręgowy w Warszawie wyszedł z założenia, że wadliwy mechanizm indeksacji w umowie kredytowej prowadzi do nieważności całej umowy. Indeksację kredytu należy co prawda uznać za dopuszczalną co do zasady, jednak umowa, w której system indeksacji pozostawia określenie świadczenia jednostronnej woli jednej ze stron jest nieważna ze względu na brak obiektywnego oznaczenia świadczenia. W ocenie Sądu z umowy wynikała jednoznacznie dowolność w określaniu wysokości zobowiązania drugiej strony – bank zastrzegł dla siebie jednostronne prawo do zmiany wysokości świadczeń spełnianych przez kredytobiorców. Zdaniem Sądu, strony nie zawarłyby omawianej umowy bez postanowień waloryzacyjnych, a więc nie jest możliwe ustalenie częściowego obowiązywania umowy. Co więcej, po wyeliminowaniu klauzul abuzywnych nie można luk w umowie uzupełnić średnim kursem NBP ani żadnym innym. W konsekwencji Sąd przyjął, że Powodowie spełniali świadczenia nienależne, które podlegają zwrotowi i zastosował tzw. „teorię dwóch kondykcji”, a w przedmiocie powództwa o ustalenie orzekł o całkowitej nieważności umowy. Sąd nie miał również wątpliwości, że w żądaniu ustalenia nieważności umowy powodom przysługiwał interes prawny. Pozew został wniesiony we wrześniu 2020 r.

Opis sprawy:

W niniejszej sprawie sąd skierował strony do mediacji, na które bank nie wyraził zgody. Pierwszy termin wyznaczony na listopad 2018 roku został odwołany dzień przed terminem z uwagi na usprawiedliwioną nieobecność sędziego referenta. Kolejny termin wyznaczony dopiero na październik 2019 roku, a więc niemal po dwóch latach od wniesienia pozwu… 2 tygodnie przed terminem został odwołany z uwagi na udział sędziego referenta w obowiązkowym szkoleniu. Kolejny termin wyznaczony na grudzień 2019 roku już się odbył, niestety z uwagi na zbyt krótki czas zaplanowany na rozprawę – po przesłuchaniu świadków nie zdołaliśmy już przesłuchać powoda. Następny termin odbył się dopiero w czerwcu 2021 roku, po naszych licznych wnioskach o podjęcie czynności w sprawie. Kiedy wydawało się po przesłuchaniu Powoda, że Sąd może wreszcie wydać rozstrzygnięcie w sprawie, wówczas Sąd wydał postanowienie o zawieszeniu postępowania do czasu wydania uchwały przez pełną Izbę Cywilną SN w sprawie III CZP 11/21. Na postanowienie wnieśliśmy zażalenie, które Sąd Apelacyjny w Warszawie uwzględnił i uchylił postanowienie o zawieszeniu postępowania (sygn. I ACz 353/21). Pomimo tego, że postanowienie o zawieszeniu zostało uchylone, Sąd nie podejmował żadnych czynności, które zmierzałyby do merytorycznego rozpoznania sprawy, w związku z czym wnieśliśmy skargę na przewlekłość postępowania, którą Sąd Apelacyjny w Warszawie uwzględnił (sygn. I S 357/21), stwierdzając, że w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, zasądzając na rzecz Powoda odszkodowanie i zalecając Sądowi Okręgowemu, aby w terminie miesiąca zarządził wyznaczenie terminu posiedzenia. Pozew został złożony w listopadzie 2017 r.

Opis sprawy:

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że podziela stanowisko Powodów. Umowa, szczególnie w zakresie postanowień dotyczących indeksacji kredytu do franka szwajcarskiego, zawierała klauzule niedozwolone. Postanowienia te Sąd uznał przy tym na tyle istotne, że ich wyeliminowanie prowadzić musi do niemożliwości wykonywania umowy. Sąd nie znalazł bowiem żadnych podstaw prawnych do wypełnienia luk w umowie w celu oznaczenia wzajemnych świadczeń stron. Orzeczono zatem o nieważności umowy w całości ex tunc, tj. od momentu jej zawarcia. Warta przytoczenia i istotna nie tylko dla tej konkretnej sprawy jest także konkluzja Sądu, że umowa była niejasna, nieczytelna i niekorzystna dla klientów, a proces o ustalenie i zapłatę „Powodowie wygrali w stu procentach”. Pozew został wniesiony w maju 2018 r.

Opis sprawy:

Kredyt pierwotnie został zawarty przez jednego Kredytobiorcę, kilka lat później umowa została aneksowana i do długu przystąpił drugi kredytobiorca. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd oparł swoją argumentację głównie na niedopełnieniu przez bank obowiązku informacyjnego w zakresie zarówno ryzyka kursowego jak również klauzul indeksacyjnych. Sąd stwierdził, że bez znaczenia pozostają wszelkie podpisane oświadczenia o zapoznaniu z ryzykiem, bowiem nie przesądzają o tym jakie informacje Klient realnie otrzymał, a jako konsument nie mógł posiadać takiej wiedzy sam z siebie. Ponadto, Sąd uznał zawarte w umowie klauzule indeksacyjne za abuzywne ze względu na ich przeliczeniowy charakter, tj. fakt, że ich rzeczywistym celem była nie waloryzacja świadczenia, a zapewnienie bankowi możliwości jednostronnego kształtowania treści zobowiązania. Z wymienionych powodów Sąd przyjął, że umowa naruszała równowagę kontraktową stron. Zdaniem Sądu wyeliminowanie klauzul niedozwolonych powoduje zaś powstanie w umowie luk, które zgodnie z obowiązującym stanem prawnym nie mogą zostać uzupełnione. Pozew został wniesiony w styczniu 2020 r.

Opis sprawy:

W sentencji wyroku Sąd wskazał, że Powodowie wygrali sprawę w całości, a ponadto kosztami procesu został w całości obciążony bank. Warto także wskazać, iż wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym. Pozew został wniesiony przez nas we wrześniu 2019 r. W grudniu 2020 r. Powodowie zostali wezwani przez Sąd celem przesłuchania. Na długość postępowania w sprawie wpłynęło niewątpliwe dopuszczenie przez Sąd dowodu z opinii biegłego, a następnie opinii uzupełniającej, co wydłużyło czas jego trwania o ok. rok.

Opis sprawy:

W ustnych motywach, Sąd ustalił, że umowa kredytu jest nieważna z uwagi na fakt, iż zawarta w umowie klauzula indykacyjna jest wadliwa i nie może zostać utrzymana, a jej eliminacja powoduje upadek całej umowy, albowiem bez takiej klauzuli umowa byłaby niewykonalna od samego początku. Pozew został złożony w kwietniu 2020 r.

Opis sprawy:

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że strona powodowa posiada interes prawny w wytoczeniu powództwa o ustalenie, gdyż z tego stosunku wynikają jeszcze inne, dalej idące skutki, których dochodzenie w drodze powództwa o świadczenie nie jest jeszcze aktualne. Sporna umowa kredytu została uznana przez Sąd za nieważną z uwagi na to, że zawarte w umowie postanowienia określające sposoby wyliczenia kwoty kredytu do wypłaty i wysokości rat kredytu są abuzywne, a tym samym nie wiążą strony powodowej. W realiach sprawy niniejszej prowadzi to do nieważności umowy, gdyż zakwestionowane postanowienia określają główne świadczenia stron i bez nich nie sposób wykonywać umowy. Pozew został wniesiony w styczniu 2020 r.

Opis sprawy:

Wyrok uwzględniający w całości żądanie naszych Klientów jest o tyle wyjątkowy, że zapadł w ciągu niespełna pół roku od dnia wniesienia pozwu! Pozew został wniesiony 22 listopada 2021 r. a orzeczenie zostało wydane po przeprowadzeniu pierwszego terminu rozprawy! W ustnych motywach wyroku Sąd wskazał, że umowa kredytu indeksowanego zawarta przez naszych Klientów z mBank S.A. jest nieważna, albowiem jest sprzeczna z art. 69 ustawy Prawo bankowe. W ocenie Sądu, umowa nie spełnia przesłanek definicji legalnej umowy kredytu. Jednocześnie Sąd wskazał, że z uwagi na możliwość jednostronnego ustalania kursów przez bank umowa jest sprzeczna z art. 353(1) KC. Umowa nadto zawiera niedozwolone postanowienia umowne, których eliminacja prowadzi do upadku umowy w całości.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. Sąd w ustnych motywach podkreślił, że nie do zaakceptowania pozostaje sytuacja, w której to wyłącznie jedna, silniejsza strona umowy, decyduje o wysokości świadczenia – zarówno swojego, jak też kredytobiorców. Sąd również zwrócił uwagę na niedopełnienie spoczywającego na kredytodawcy obowiązku informacyjnego.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów 232 302,62 PLN oraz 140 010,14 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty.

Opis sprawy:

W ustnych motywach wyroku Sąd wskazał, że z uwagi na możliwość jednostronnego ustalania kursów przez bank umowa jest sprzeczna z art. 353(1) KC. Umowa nadto zawiera niedozwolone postanowienia umowne, których eliminacja prowadzi do upadku umowy w całości.

Opis sprawy:

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny zawartej przez dwóch kredytobiorców - konsumentów. W ustnych motywach wyroku Sąd wskazał, że umowa kredytu indeksowanego zawarta przez naszych Klientów z Raiffeisen Bank International AG jest nieważna, albowiem – z uwagi na możliwość jednostronnego ustalania kursów przez bank – umowa jest sprzeczna z art. 353(1) KC.

Opis sprawy:

Sąd na podstawie przesłankowo ustalonej nieważności zasądził na rzecz naszej Klientki kwotę 111 186,79 PLN i 39 500,00 CHF, czyli wszystkie dochodzone należności wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty. Sprawa dotyczyła kredytu w całości spłaconego.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził wszystkie dochodzone należności wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty. Ponadto, Sąd obciążył w całości bank kosztami postępowania. W ustnych motywach wyroku Sąd wskazał, że umowa kredytu indeksowanego zawarta przez naszych Klientów z mBank S.A. jest nieważna, albowiem – z uwagi na możliwość jednostronnego ustalania kursów przez bank – umowa jest sprzeczna z art. 353(1) KC. Umowa nadto zawiera niedozwolone postanowienia umowne, których eliminacja powoduje, iż umowa nie może dalej obowiązywać.

Opis sprawy:

Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił, że umowa łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 95 404,39 PLN, 17 146,53 CHF oraz 31 220,71 CHF, czyli wszystkie dochodzone pozwem należności wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi dla każdej z kwot od dnia wskazanego w wezwaniu do zapłaty. Sąd uwzględnił jednak przy tym zarzut zatrzymania podniesiony przez bank w toku procesu, uzależniając zapłatę ww. kwot od zapłaty przez Klientów kwot po 120 000 zł na rzecz banku albo zabezpieczenia roszczenia banku o zapłatę tych kwot. Bank został w całości obciążony kosztami procesu w wysokości po 16 497,00 zł na rzecz obu Klientów wraz z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa łącząca naszych Klientów z bankiem Millennium S.A. jest nieważna, a także zasądził wszystkie dochodzone należności wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty. Ponadto, Sąd obciążył w całości bank kosztami postępowania.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa łącząca naszych Klientów z bankiem Millennium S.A. jest nieważna, a także zasądził wszystkie dochodzone należności wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty. Ponadto, Sąd obciążył w całości bank kosztami postępowania.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa łącząca naszych Klientów z bankiem Millennium S.A. jest nieważna, a także zasądził wszystkie dochodzone należności wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty. Ponadto, Sąd obciążył w całości bank kosztami postępowania.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 361 034,80 PLN, czyli wszystkie dochodzone należności wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty. Ponadto Sąd wskazał, że bank pozostaje obciążony na rzecz powodów łącznie na kwotę 12 024,99 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu.

Opis sprawy:

Sąd Okręgowy w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa łącząca strony jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 748 976,82 PLN oraz kwotę 57 075,99 CHF, czyli wszystkie dochodzone pozwem należności. Sąd zasądził również od Banku na rzecz naszych Klientów zwrot kosztów procesu. Dodatkowo Sąd uwzględnił zarzut zatrzymania i w związku z tym oddalił powództwo w zakresie dochodzonych przez naszych Klientów odsetek.

Opis sprawy:

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny w składzie SSO Agnieszka Nakwaska-Szczepkowska wyrokiem z dnia 10 sierpnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt XXVIII C 3317/21, ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca naszego Klienta z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszego Klienta kwotę 38 055,57 PLN oraz 22 131,11 CHF, czyli wszystkie dochodzone pozwem należności. Sąd uwzględnił zarzut zatrzymania podniesiony przez bank w toku procesu, jednak został w całości obciążony kosztami procesu w wysokości 12 077,00 PLN na rzecz Klienta wraz z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 366 476,90 PLN i 20 917,80 CHF, czyli wszystkie dochodzone należności wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty. Sąd w ustnych motywach podkreślił, że Powodowie zostali w sposób fachowy i szczegółowy poinformowani przez pełnomocnika o skutkach nieważności umowy, co znalazło odzwierciedlenie już w załączonym do wezwania do zapłaty oświadczeniu, nie ma więc powodu, by odsetki były zasądzone od późniejszego terminu.

Opis sprawy:

Sąd stwierdził, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 174 698,97 PLN i 45 389,41 CHF wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od upływu 30 dni od doręczenia bankowi wezwania do zapłaty. Nadto, Sąd uznał, iż bank jest w całości obciążony kosztami procesu, gdyż przegrał sprawę w całości.

Opis sprawy:

Sąd wyrokiem wydanym na posiedzeniu niejawnym w sprawie o ustalenie ustalił, że umowa łącząca strony jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 11 834, 00 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca naszego Klienta z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszego Klienta kwotę 299 421,31 PLN, czyli wszystkie dochodzone pozwem należności wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 297 561,31 PLN od dnia wskazanego w reklamacji z wezwaniem do zapłaty do dnia zapłaty, a od kwoty 1 860,00 PLN od dnia doręczenia odpisu pozwu bankowi do dnia zapłaty. Bank został w całości obciążony kosztami procesu na rzecz Klienta.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa kredytu hipotecznego łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 148 249,14 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 28 września 2021 r. do dnia zapłaty i kwotę 620,12 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 1 stycznia 2022 r., a także kwotę 15 367,45 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 28 września 2021 r. do dnia zapłaty. Ponadto, bank został w całości obciążony kosztami procesu w wysokości 11 834,00 PLN na rzecz Klientów wraz z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Opis sprawy:

Sąd stwierdził, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca naszą Klientkę z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszej Klientki kwotę 137 803,24 PLN. Jednocześnie bank został w całości obciążony kosztami procesu na rzecz Klientki. Sąd uwzględnił zarzut zatrzymania podniesiony przez bank w toku procesu, uzależniając zapłatę ww. kwoty od zapłaty przez Klientkę kwoty 179 980,44 PLN na rzecz banku albo zabezpieczenia roszczenia banku o zapłatę tej kwoty.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa kredytu budowlano-hipotecznego łącząca naszą Klientkę z bankiem jest nieważna. Bank został w całości obciążony kosztami procesu w wysokości 11 817,00 PLN na rzecz Klientki wraz z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca strony jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 250 743,24 PLN oraz kwotę 13 734,21 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia upływu terminu wskazanego w wezwaniu do zapłaty oraz terminu wskazanego w rozszerzeniu powództwa. Sąd zasądził również od banku na rzecz Klientów zwrot kosztów procesu.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa o kredyt mieszkaniowy jest nieważna, a także zasądził od banku na rzecz naszego Klienta kwotę 116 559,56 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 15 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty oraz 43 732,82 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 15 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty. Sąd zasądził także całość kosztów procesu na rzecz Klienta. Pozew został wniesiony w maju 2020 r., a w sprawie odbyła się tylko jedna rozprawa.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna. Zasądził także na rzecz naszych Klientów kwotę 6 417,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Pozew został wniesiony w kwietniu 2020 r., a w sprawie odbyło się tylko jedno posiedzenie i rozprawa.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 179 047,25 PLN, czyli wszystkie dochodzone pozwem należności wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia doręczenia odpisu pozwu bankowi do dnia zapłaty. Bank został w całości obciążony kosztami procesu na rzecz Klientów. Nadto, sąd nie uwzględnił zarzutu zatrzymania podniesionego przez bank, argumentując, ze umowa kredytu nie jest umową wzajemną.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa kredyt hipoteczny łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz Klientki kwotę 33 610,25 PLN, a na rzecz Klienta kwotę 171 041,87 PLN oraz 244,30 CHF, w obu przypadkach wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia następującego po dniu doręczenia odpisu pozwu bankowi do dnia zapłaty. Nadto, Sąd uznał, iż bank jest w całości obciążony kosztami procesu, gdyż przegrał sprawę w całości.

Opis sprawy:

Sąd wyrokiem wydanym na posiedzeniu niejawnym w sprawie o ustalenie i zapłatę przeciwko Raiffeisen Bank International AG o sygn. akt ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca naszego Klienta z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz naszego Klienta kwotę 158 22,88 PLN oraz kwotę 83 814,23 CHF wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia przedstawienia sądowi oświadczenia naszego Klienta o wyrażeniu zgody na ustalenie nieważności umowy w całości. Sąd zasądził także na rzecz Klienta 11 847,00 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu, a także uwzględnił zarzut zatrzymania podniesiony przez bank.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz Klientki kwotę 23 025,35 PLN, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia złożenia oświadczenia o nieważności umowy przez powodów przesłanych na formularzu sądowym. Analogiczną kwotę wraz z odsetkami sąd przyznał naszemu Klientowi. W ustanych motywach rozstrzygnięcia sąd stwierdził, iż eliminacja niedozwolonych postanowień umowy powoduje upadek umowy w całości. Nadto, umowa zawierała dodatkową klauzulę abuzywną dotyczącą zmiennego oprocentowania.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa kredytu łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna. Zasądził na rzecz naszych Klientów 279 525,65 złotych. Ponadto bank został obciążony kosztami procesu.

Opis sprawy:

Sąd ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny łącząca naszych Klientów z bankiem jest nieważna, a także zasądził na rzecz Klientów kwotę 211 531,14 PLN oraz kwotę 56 022,49 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wskazanego w reklamacji z wezwaniem do zapłaty do dnia zapłaty. Nadto, bank został w całości obciążony kosztami procesu.

Opis sprawy:

Sąd wydał wyrok, w którym ustalił nieważność umowy kredytu, zasądził od banku na rzecz naszej Klientki 177 506,23 zł wraz z odsetkami ustawowymi i obciążył bank kosztami procesu w całości.